දකින හැමදාකම, කොච්චර වටේ පිටේ මිනිස්සු හිටියත් , තැන කොතැන වුනත් අද මේ දැන් දැක්ක වගේ එක අතකින් ළඟට කරන් අනිත් අතින් තුරුළු කරන් නලල ඉඹින්න හැමෝටම බෑ. කොටින්ම ඔය වයසෙ පිරිමියෙක්ට කොහෙත්ම බෑ. එන්න ඒ වගේ බැරිම වෙලාවක උනත් මට ආදරේ වෙලා අපි හම්බුන පළවෙනි දවසෙම , දෙනෝදාහක් යන එන මහ පාරක අයිනක නොසිතූ වෙලාවක මට දුන්න ඒ හාදුව කවදාවත්ම අමතක වෙන්නෙ නෑ . එදා මම කකුල් දෙකෙන් කොහොම හිටගෙන හිටියද කියල හිතා ගන්න බැරි නළල දිගේ වැදුන ඒ සුන්දර විදුලිය ඇඟ දිගේ ගිහින් පොළවට ලුහුවත් උන නිසා.
මම වගේ වයසක ඉන්න කෙනෙක් ට මගෙ යෞවන කාලේ , මගෙ තරුණ කාලෙවත් නොලැබුන උණුසුම් ආදරයක් ඔයා මට දුන්නෙ එහෙමයි.
ඇත්තටම වෙන කවුරුවත් මට එහෙම ආදරේ කරල නෑ. මේ ලෝකෙ හැම ගැහැණියකටම ලැබෙන්න ඕන ඔයා වගේ ආදරේ කරන පිරිමි කෙනෙක්.
රළු පෙනුම එක්ක නොගැලපෙන තරම් සෞම්‍ය ආදරයක් ඔයා ළඟ තිබ්බා. මන් කවදාවත් හිතුවෙ නෑ පිරිමියෙක්ට එච්චර ප්‍රේමණීය වෙන්න පුළුවන් ද කියල , මොකද කියනව නම් මට හමුවුන සෞම්‍ය පෙනුම තිබ්බ පිරිමින්ගෙ පවා තිබ්බෙ බොහොම රළු ආදරයක්. ඔයා තරුණ කාලේ කොයිතරම් නම් ප්‍රේමණීය ප්‍රේමවන්තයෙක් වෙන්න ඇද්ද කියල හිතුන මගෙ හිත හීල්ලුවා.
ඒත් අපි දෙන්න මුණ නොගැසුණ තරුණ කාලේ අමතක කරත් , අපි දෙන්න මුණ ගැහුණ මේ මැදිවියේ උනත් ඔයාගෙ ඒ උණුසුම් ආදරේ විඳින්න මන් පිං කරල තිබ්බෙ බොහොම පොඩි කාලයයි.ඒ පොඩි කාලයත් මට මහමෙරක් වගේ. එකාතකට ආදරේ කරන අය එකට ජීවිතේ ගත කරන්න හමුවෙනවට වඩා අපේ කෙටි කාලීන ප්‍රේමණීය හමුව ජීවිතේ තුරාවට ඒ විදියටම රැදිල තියේවි.
පහුගිය නිවාඩු කාලේ මම බලපු Love again කියන ෆිල්ම් එකේ මෙන්න මේ පුංචි කොටස මට ඔයාව මතක් කරා ... ඒ ඇයි කියල ඔයා දන්නවා...
ඔයාගෙ හාදු ගැන ලියන්න හිතන් ආවත් ඒ හාදු ගැන ලියන්න මේ තැන , මේ වෙලාව හොඳටම මදි.
ආයෙ කවදහරි අපි හමුවුනොත් මම ඒ හාදු බලාපොරොත්තු උනත් , ඔයා ඒව නොදුන්නට මන් තරහ නෑ කියල විතරක් කියන්නම්....
No comments:
Post a Comment