මියැදෙන්නට බලා හිඳපු ආදරයද මේ.....(වැලන්ටයින් ස්පෙශල් )

 -----------------

තවමත් බොඳවී පෙනෙන දෑස් පිටි අත්ලෙන් පිසලූ ඇය ඇස්පිය එකිනෙක තද කරමින් කිහිපවාරයක් දෙනෙත් පෑදුවාය. වට පිටේ පැවති නිහඬබව ත් සංසුන් බවත් මැද තමන් නිශ්චිතවම මිය ගොස් ඇති බැව් දැනී දෑස් පියාගන්නට සැරසෙන විටම දකුණතේ සියුම් වේදනාවක් ද , දැනී නොදැනෙන තෙල් බෙහෙත් සුවඳක් සමඟින් එක වරම දෑස් හැර බැලූ ඇයට දැක ගත හැකි වූයේ සියුම් චිත්‍ර  වලින් පිරී ගිය විචිත්‍රවත් සිත්තම්  සිවිලිමකි. 

වේදනාව ගෙන එන දකුණත දෙස බැලූ ඇයට දැකිය හැකි වූයේ ,සෙලවීමට නොහැකි ලෙසට හොඳින් වෙලුම් යොදා ආවරණය කර ඇති දකුණතයි.සම්පූර්ණ දකුණතම ඉහල සිට පහළටම වෙලා තිබූ අතර අතට ආධාරකයක් ද තබා ගැට ගසා තිබුනි.

තමා සිටින්නේ සයනක සැතපී බවත් සෙලවිය  නොහැකි දකුණතේ රිදුන් දෙන්නෙ කොතනදැයි හරියටම කිව නොහැකි බවත් කොටින්ම දැන් තමන් සිටින්නේ මරණයෙන් උඨ්ටාන වීද නැතිනම් නොමැරී දැයි පවා නිශ්චිතව සිතා ගැනීමට නොහැකි ව්‍යාකූල තත්වයක සිටි ඇය දෑස් වසා ගනිමින් වමතේ ඇඟිලි තුඩු වලින් නලතට තට්ටු කරන්නට වූවාය.පැටලුනු මතක අතරින් ගැලපෙන අවසන් මතකයක් සොයා ගත නොහැකී තැන ඇය වමතට බර දී උඩුකය කෙලින් කර සයනයෙන් වාඩි වූවාය.

විශාල කාමරය පුරා සිහින් සඳුන් සුවඳක් පැතිර ඇති බැව් ඇගේ නාසයට දැනෙන්නට වූයේ කාමරය පුරා සෙමින් නෙත් යවන විටයි. සයනයේ දකුණු පසින් වූ උසැති කුඩා මේසය මත වූ මැටි කෙන්ඩියේ පියන ඇර බැලූ ඇය ට තද පිපාසයක් දැනෙන්නට වූයෙන් වමතින් ඔසවා ගත් කෙන්ඩිය කටට ළංකර කට දෙපැත්තෙන් වතුර ගලා යද්දීම ඉතා ගිජු ලෙස වතුර බොන්න විය.කෙන්ඩිය මේසය මත තබා වමතින්ම කට පිසදා ගත් ඇය තමන්ට සම්මුඛව පෙනුන රුව එක්වරම දුටුවේ එයින් සලිතව මුව මතවූ වමත ඉවතට ගන්නට පවා අමතකව ගොස් පුදුමයෙන් වික්ශිප්ත දෑස්  ඒමතම අලවා ගෙන සිටියාය.

ඒ කැඩපතකියි තේරුම් ගන්නට ඇයට සෑහෙන වේලාවක් ගතවන්නට ඇත.

තමන් මෙතරම් පුදුමයෙන් බලා සිටින්නේ කැඩපතින් පෙනෙනා තමන්ගේම රුව දෙස බව තේරුම් ගත් ඇය සයනයෙන් නැගි කැඩපතට තව තවත් ළං වූවාය. 

කැඩපත තුළින් දිස් වන තම රූපය ඇගේම ඇඟිලි තුඩඟින් අතගා බැලූ ඇය තමන් සැරසී සිටින්නේ සිටින්නේ තනිකරම සුදු පැහැ වස්ත්‍රයෙන් පමණක් බැව් ප්‍රතම වරට අවබෝධ කර ගත්තාය.

පිරුණු පපුව ආවරණය  කරමින් ඇඟ වටේ ගොස් ඇති සුදු පහැ අතේ වියන ලද රෙදි පටිය පිටුපසින් ගැට ගසා තද කර තිබුණි.යටිකය උදරය සෑහෙන ප්‍රමාණයක් නිරාවරණය වී තිබූ අතර බාල සුදු රෙද්දකින් ඉනත් දෙකකුල් වෙන් වෙන්වත් ඔතා රෙද්දේ වසන් කොන  ඉණට ඉදිරියෙන් ගෙන කකුල් දෙක අතරින් පිටුපසට ගෙන යළි පිටුපස ඉන කොටසේ තඳින් රදවා තිබුනි.

දකුණු කකුළ වටා ගොස් තිබූ සුදු රෙද්දේ එක් කොටසක් පිලිස්සී ගිය බවට සලකුනක් ඉතිරිව තිබූ අතර ඒ කොටස කකුල වටා  එතී තිබූ කොටසින් නිදහස්ව නමුත් රෙද්දට සම්බන්ධවී බිම දිගේ ඇදී තිබුනි.

ඇය බිමට නැවී වමතින් අහුලා ගත් ඒ රෙදි කොටස ඉණට තබා තද කරන්නට කලියෙන් පිලිස්සී තිබූ කොටස ඇගිලි අතරට තබා තෙරපන විට පිලිස්සී ගොස් තිබූ රෙදි කොටස් ගැලවී බිම වැටෙනවාත් සමඟම පියවුන දෑස් වලින් නැගි උණු කඳුළු වලින් ඇගේ කම්මුල් පිළිස්සෙන්නට විය.

වැසුන තෙත දෑස් හැර බලද්දි කැඩපතින් පෙනෙන ඇගේ රුවට අමතරව ඇය දුටුවේ කාමරයේ පිවිසුම් දොර අභියස සිට ඇය දෙස බලා සිටිනා ඒ තේජවන්ත දේහයයි.

ඔහු එතෙක් නිහඬව තමා දෙස බලා සිටින්නට ඇත.ඒ ඔහුගේ ස්වභාවය බැව් ඇය අවබෝධ කරගෙන උන්නාය. ඇය කැඩපතින් පෙනෙන ඔහුගේ රුව දෙස නොත් නොසලා බලා සිටින විට ඔහු දොර ළඟින් ඈත්ව කාමරය තුළ ඇය සිටි තැනට සෙමින් ඇවිද විත් මහා වෘක්ෂයක් සේ ඇය පිටුපසින් සිට ගත්තේය.

තව දුරටත් හැඟීම් තෙරපා ගෙන සිටීමට බැරි වූ තැන ඇය ඔහුගේ දෙසට හැරී ඒ ශක්තිමත් පපුව මත්තේ වැටී හඬන්නට වූවාය.

" ඔයා මාව බේර ගත්තා " 

ඇගේ නලල සිපගත් ඔහු , ශක්තිමත් බාහු යුගලයේ බර නොදැනෙන ලෙසට ඇය තව තවත් ලයට තුරුළු කර ගත්තේ දඬුමොණරයේ නැඟ අතීතයෙන් ද ඉතිහාසයෙන් ද සලකුණක් නොතබාම නොපෙනීම ගියෝය.

හිත් දැහැනන් වෙළි තිබුණු

නෙත් දැහැනේ ගලා හැලුණු

මියදෙන්නට බලා හිදපු

ආදරය ද මේ

හිරැ රහසේ කියා දුන්න

ආදරය ද මේ ‘’

නිල් කටරොලු නිල නැහැවුනු මල් බර මුදු සුව රැදවුන

තොල් පොති  කන පලද්‍රලන

ආදරය ද මේ

 නුඹ රහනසේ කියා දුන්නු

 ආදරය ද මේ’’

ගිමන් හරින දියඹ දිගේ

සුසුම් හෙළන වෙරළ ඉමේ

බැස යන හිරැ අඩිසි සදට රහස් කියනවා                         

සද ආදරයෙන් රටා මවනවා ‘’

හැමදාමත් වැලන්ටයින් දිනයක් වේවා.

ආදරය මුණ ගැසේවා...